Jezus vertelde eens een verhaal over iemand die goed zaad zaaide op zijn akker. In de nacht kwam er een vijand en die zaaide er valse korrels overeen. Toen het zaad opkwam, kwamen ook de valse korrels op. De werkers van de akker vroegen aan de eigenaar: ‘U had toch goed zaad op uw akker gezaaid? Hoe kan het dan dat er zoveel onkruid staat?’ De eigenaar legde uit dat een vijand dat gedaan had. De werkers vroegen: ‘Zullen wij het onkruid er tussenuit trekken?’ Maar de eigenaar zei: ‘Nee, laat het maar samen opkomen tot de oogsttijd. Bij het oogsten zal het onkruid verbrand worden en het graan opgeslagen worden in mijn schuur’ (Mattheüs 13:24-30). In dit verhaal zitten mooie bemoedigingen voor de gelovige! Lees het in mijn nieuwe blog.
Het begin van het verhaal gaat over iemand die goed zaad zaaide op zijn akker. Ik geloof dat Jezus met ‘iemand’ God bedoeld. God heeft mensen gevonden die Hij gevuld heeft met Zijn Geest, Zijn goedheid. Het goede zaad is de wedergeboren gelovige en de akker is deze wereld. De wedergeboren gelovigen zijn diegene die de goedheid van God uitdragen in deze wereld. Wij maken het Koninkrijk van God zichtbaar in deze wereld.
Eerst groeien, dan vrucht dragen
‘Maar toen de mensen sliepen, kwam zijn vijand en zaaide onkruid tussen de tarwe, en ging weg. Toen het gewas opkwam en vrucht voortbracht, kwam ook het onkruid tevoorschijn.’
Mattheüs 13:25-26, HSV
Die vijand hier is natuurlijk de satan. Hij zaaide stiekem in de nacht, in het donker. In de NBG51 vertaling staat dat hij ‘er overheen’ zaaide. Hij zaaide valse korrels; verleidingen tot zonde, leugens en kwaad. Pas na een tijdje kwam het gewas op, voordat het vrucht voortbracht. Het duurde even voordat het goed geworteld in de grond zat en een sterke plant werd. Het had ook de juiste omstandigheden nodig om te groeien; water en licht. Zo is het voor ons: we moeten eerst groeien voordat we vrucht dragen.
Twijfel niet aan God
Maar het is wel opvallend dat het onkruid toen pas zichtbaar werd. De werkers waren ook verbaasd. Huh? Maar God, U bent toch wel goed? U heeft het toch wel goed gezegd, het toch laten zien, het toch zo bedoeld? Hoe kan het dat […]? Via dit verhaal legt Jezus het uit: er is ook een vijand, satan. Er is op deze wereld altijd een strijd tussen goed en kwaad en satan zal altijd saboteren. Hij wil absoluut niet dat Gods Koninkrijk zichtbaar zal worden door de gelovigen. Wij, als dienaren van God hier op aarde, moeten niet twijfelen aan de goedheid van God. Er is ook nog een saboteur.
‘De knechten gingen naar de boer en zeiden tegen hem: ‘U had toch goed zaad op uw akker gezaaid? Hoe kan het dan at er zoveel onkruid staat?’ Hij zei tegen hen: ‘Dat heeft de vijand gedaan.’ Wilt u dat we het onkruid eruit trekken?’ Hij zei: ‘Nee, want als jullie het onkruid eruit trekken, trekken jullie misschien per ongeluk ook het graan eruit.’
Mattheüs 13:27-28, BB
Daar is toch wel iets aan te doen vragen Gods dienaren? ‘God, waarom doet U er niets aan?’ Of: ‘We kunnen het onkruid er gewoon zelf tussenuit trekken!’ Maar de eigenaar zegt: ‘Nee, omdat je misschien ook de gewassen beschadigd.’ Wat een liefde van God voor ons! Omdat de korrels zo dicht bij elkaar gezaaid waren, kan het verwijderen van het slechte ook onze goede wortels beschadigen. God houdt zoveel van ons dat Hij dat risico niet wil nemen! We kunnen erop vertrouwen dat God wel weet wat Hij doet, ook als dat betekent dat we moeten bloeien tussen het onkruid.
Een goed einde
Gelukkig verteld Jezus het einde van het verhaal. Het onkruid zal niet voor altijd zo blijven en het graan zal overleven! Dat geeft hoop. In de landbouwuitdrukking: God zal het kaf van het koren scheiden! Oftewel: Hij zal het waardevolle van het waardeloze scheiden – het goede van het kwade. Het kaf is het oneetbare vliesje om de graankorrels en dat is waardeloos; het zal verbrand worden. Het graan zal opgeslagen worden in Gods schuur!
‘Laat beide samen opgroeien tot de oogst. En in de oogsttijd zal ik tot de maaiers zeggen: Haalt eerst het onkruid bijeen en bidt het in bossen om het te verbranden, maar brengt het koren bijeen in mijn schuur.’
Mattheüs 13:30, NGB51
Is het leven van een gelovige dan een marteling? Als een verstikking tussen het onkruid? Nee. We hebben genoeg wapens gekregen van God om de satan en zijn streken te bestrijden of te weerstaan. Maar, als je dat doet kun je soms toch te maken hebben met het kwade, zonden, ziekten en verleiding. Satan geeft geen genade – hij stopt niet met zijn plannen.
Just keep on going, keep on growing
Jezus wil dat wij weten: wij hebben een hoopvolle toekomst en wat God zaait zal vrucht dragen. Waar of hoe het ook opgroeit. God heeft ons alles gegeven. Wij hebben alle potentie van God om uit te groeien tot een sterke boom, net als het mosterdzaadje. Niemand is in één keer een dikke, stevige boom. Het is onze verantwoording om gewoon te groeien. Groeien gaat niet snel, maar het heeft een enorme uitwerking!
Dus ook al denk jij dat jouw daden of woorden niet veel impact hebben – alles begint klein. Zo word stukje voor stukje het Koninkrijk van God zichtbaar door jou heen. Heb relatie met de Heilige Geest. Vul jezelf met Gods woord. Wees bewust van het onkruid om je heen, maar weet dat het niet voor altijd zo zal blijven. Houd vol. Jij zal overleven, invloed hebben en vrucht dragen. Blijf kleine dingen voor God met pure liefde, toewijding en geduld doen, want je groeit!
Heel veel zegen en tot volgende week!
Prachtig, bedankt voor je bemoediging !