Er zit schoonheid in gebrokenheid

Toen ik tot geloof kwam, had ik hele mooie ervaringen met God meegemaakt. Ik ervoer herstel, vrede, vreugde en liefde. Maar na een tijdje leek ik mij nog verschrikkelijker te voelen dan ooit tevoren! Toen ik bewust werd van mijn gedrag en gewoonten, voelde ik alleen maar schuld bij alles wat ik deed of zei. Wat was ik een egoïstisch persoon! Ik werd boos op God en wilde niet meer met Hem praten. Ik kon niet meer genieten van de dingen in de wereld, maar ik kon ook niet meer genieten van Gods aanwezigheid. Wat een tragiek van een christenleven! In mijn blog van deze week wil ik de sleutel met jullie delen om hier doorheen te komen.

Zijn eigen, unieke manier 

Ik heb ontdekt dat Jezus een vast patroon gebruikte en ik wil even op drie momenten dat Hij dit deed inzoomen.

In Lukas 24 kunnen we lezen over Kleopas en zijn vriend die samen op weg waren naar Emmaüs. Zij hadden het over de omstandigheden rondom de dood van Jezus, toen Hij zich bij hun begon te voegen. Jezus vraagt waar zij het over hadden. Zij vertelde dat Jezus drie dagen geleden gestorven was aan het kruis. Zij herkende Hem niet!  

‘En het gebeurde, toen Hij met hen aan tafel aanlag, dat Hij het brood nam en het zegende. En toen Hij het gebroken had, gaf Hij het aan hen. En hun ogen werden geopend, en zij herkenden Hem, maar Hij verdween uit hun gezicht.’ Lukas 24:35 (HSV)

We zien vaker terug in het Woord, bij bijvoorbeeld het wonder van de vijf broden en twee vissen en het avondmaal, dat Jezus dit patroon volgde. Hij nam het brood, dankte God of zegende het, brak het in stukken en deelde uit. Wat ik zo mooi vind is dat Jezus zijn eigen, unieke manier gehad moet hebben voor deze handeling. Hij was waarschijnlijk de enige persoon die dat op deze manier deed!  

Het avondmaal 

Laten we kijken naar een ander moment dat Jezus dit deed, bij het avondmaal (Markus 14:22, Mattheüs 26:26, Lukas 22:19). 

Het avondmaal bestaat uit het brood en de wijn. Deze staan voor het lichaam dat gebroken werd en Zijn bloed dat vergoten werd voor ons. Jezus werd letterlijk voor ons gebroken, net als Jezus het brood brakEr zit een onderscheid tussen het bloed en het lichaam. Jezus droeg onze ongerechtigheid en onze zonden in Zijn bloed en daardoor hebben wij vergeving en rechtvaardiging ontvangen. Hij droeg echter onze pijnen, ziekten en kwalen in Zijn [gebroken] lichaam.  

In Exodus 12 kunnen we lezen hoe God dit deed in het Oude Verbond. Het volk kreeg de opdracht om deel te nemen aan het verbondsmaal. Zij moesten dan bloed aan de deurposten smeren en dat maakte dan onderscheid tussen wie bij Hem hoorde en wie niet. En het lichaam van het offerlam moesten ze eten waardoor ze genezende kracht ontvingen om fit en gezond de tocht uit Egypte te kunnen maken.  

Zo zit het ook in het avondmaal onder het Nieuwe Verbond die Jezus instelde als verbondsmaal. Als wij eten van Jezus ontvangen wij eeuwig leven, gezondheid, genezing en kracht. Door hereniging met het bloed zijn wij met Christus verbonden.

Wij hebben allen deel aan het ene brood, aan hetzelfde lichaam. Door het breken van brood is er gemeenschap met het lichaam (1 Korinthiers 10:16). De Bijbel noemt de gemeente ook het Lichaam van Christus. Wij geven ook een getuigenis aan de wereld dat wij net als Jezus niet voor onszelf leven, maar ons inzetten voor anderen.  

Vijf broden en twee vissen

Nu kijken we naar een derde moment waar Jezus hetzelfde patroon volgde:

‘En nadat Hij de vijf broden en de twee vissen genomen had, keek Hij op naar de hemel, en Hij zegende ze, brak ze en gaf ze aan de discipelen om aan de menigte voor te zetten.’ Lukas 9:16 (HSV)  

Wat deed Jezus nou steeds met het brood? Hij zegende het en brak het, daarna deelde Hij het uit. Eigenlijk is dat ook met Jezus zelf gebeurd. Hij is de gezegende Zoon van God de Vader en is gebroken voor ons om uitgedeeld te worden onder ons door de uitstorting van de Geest van God.

Nadat jij jouw leven aan de Heer heb gegeven zegent Hij jou. Dan begint Hij te breken wat je Hem hebt aangeboden. Het lijkt alsof alles verkeerd gaat en je verzet je, en klaagt over wat God met je doet. Wanneer je in die houding volhardt dan bent je onbruikbaar. Je kunt het niet meer vinden met de wereld, maar je kunt het ook niet vinden met God! En je bent dan ook onbruikbaar voor God, omdat je niet zo ver wilt gaan dat Hij je gebruiken kan… 

Waarom breekt God dingen af in onze levens? Zodat wij zuiver en bruikbaar worden voor God. God wil via ons uitdelen. Hij wil ons tot een zegen maken om in de behoeften van een ander te voorzien!

Door egoïsme, wrok, boosheid, hebzucht, jaloezie en door niet te vergeven kan God jou niet gebruiken. Dat moet eerst uit je systeem. En dat is niet leuk, het is confronterend. En ja, het kan pijn doen. Ik verzette mij en was daardoor echt een tijdje ongelukkig. Ik hoop dat jij je niet verzet, of ermee stopt. Het hoort bij het proces van geestelijk groei. Maar bovenal: er zit een prachtige keerzijde aan. Er zit schoonheid in gebrokenheid. Als je het toelaat maakt God echt iets moois van jou!

Overgave

Nu hebben we gezien dat wij gebroken moeten worden om een zegen te worden voor een ander. Iedereen die succesvol is geworden in de Bijbel moest door dit proces. We gaan door naar de oplossing. De sleutel is: overgave.

In de betekenis van overgave zien we al mooie dingen: ‘loslaten, opgeven van de strijd [tegen God], toewijding, gehoorzaamheid’. Wauw. Laat los en laat God. Overgave is niet iets wat je maar één keer doet. Het is een toewijding. Een leefstijl. Een voortdurende bedachtzaamheid aan Gods wil.

Jezus heeft Zichzelf als offer gegeven voor ons en in Romeinen 12:1 roept Paulus ons op, net als Jezus te zijn:

‘Ik roep u er dan toe op, broeders, door de ontferming van God, om uw lichamen aan God te wijden als een levend offer, heilig en voor God welbehaaglijk: dat is uw redelijke godsdienst.’

Verliezen in Hem, is juist het leven vinden

Op moment van bekering zijn wij een levend offer voor God geworden. Wij zijn niet meer van onszelf. Hij heeft ons vrijgekocht met het kostbare bloed van Christus. Wij zijn nu Zijn eigendom. Dat klinkt misschien niet leuk, Maar God is een goede Meester, een goede Vader. Het zal ons juist gelukkig maken.

Ik wil je bemoedigen om vandaag na te denken over de gebieden die jij in je leven nog moet overgeven aan God. Is er iets dat jou tegenhoudt? Ben je bang voor verandering? Ben je bang dat je dingen moet opgeven en daar ongelukkig van wordt? Of ben je bang dat God dingen van je vraagt om te doen buiten jou comfortzone?

Vertrouw Hem. Wij hebben Zijn Geest in ons, Zijn kracht, de meesterlijke Helper is met je!

Heel veel zegen en tot volgende week!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *